نیو لایف

خدایا به امید خودت 

نه اکثر بنده های بيخودت 

...

دوباره رسید سر نقطه شروع 

دوباره یه نقطه گذاشتم وسط زندگیم و رفتم صفحه بعد 

تا شاید ...باقی برگه سفيداي زندگیم مث قبليا تبدیل به چرک نویس نشن 

فقط این وسط بدجور شرمنده ی دلمم ...

دلی که یه بار عاشق شد و کل احساسش به تاراج رف ...

من ختم و سه و هفت این عشق و گرفتم 

خرماشم خیلی وقته خوردم ولی ...

چقد من این روزا ...با خود من فاصله داره ...

گاهی کلافه میشم ...خسته میشم از این همه انگیزه 

از این همه ذوق که تهش نابود میشه 

از اینکه هی می دوم می دوم می دوم 

آخرش با مخ ميرم تو ديواااار! 

از اینکه هی باید به خودم اعتراف کنم تو اشتباه نکردی 

فقط نشد ... فقط همیشه همون جوری که ما میخوایم نمیشه ...

دیگه دارم کلافه میشم از اینکه دقیقا وقتی ذوق یه چیز و دارم 

يهو چشم وا کنم ببینم منم و یه زندگی ترکیده 

که مجبورم بارها و بارها جمعش کنم 

خب تبریک به خودم بابت دلی که تو کمای عمیقه 

بابت احساسی که دیگه در کار نيس 

دیگه نمیخوام انقد ساده باشم 

ديگه نمیخوام انقد بی دفاع باشم 

بسه هر چی برا چیزای ساده ذوق کردم

و یا به عبارتی 

نیو لايف ایز لودينگ 

پس فعلا همون نقاب حال خوب و سرخوش بودن و 

میزنیم رو قیافه در هم زندگيمون 

تا ببینیم آخر این خوددرگيري منو خفه میکنه 

یا خودم دخل این همه سادگيمو میایم!